Online kopen
Internet, iedereen kent het en vrijwel iedereen gebruikt het. Zonder deze dienst zouden vele mogelijkheden zowel zakelijk als privé moeilijk tot zelfs onmogelijk zijn. Ik zou niet meer zonder kunnen.
Tegenwoordig is het voor mij niet meer nodig een winkel binnen te stappen voor een nieuwe broek. Alles kan via internet besteld worden via online winkels, van cd tot trouwjurk niets is te gek. Deze secundaire levensbehoefte zijn in een paar stappen besteld en binnen enkele dagen thuisbezorgd. Wil ik iets hebben wat alleen in China te verkrijgen is, dan kan ik dit kopen zonder de deur uit te gaan. Betaling gaat via bank of met creditcard en krijg ik het binnen een aantal dagen thuis gestuurd! Ik kan de kleding zelf thuis passen en indien niet goed terug sturen. Ik hoef niet meer door de drukke winkelstraten te lopen, niet meer iets passen in een klein pashokje, te zoeken tussen andere artikelen of producten en te wachten tot je eindelijk geholpen wordt met afrekenen.
Toch maak ik geen gebruik van deze dienst. Ik ben toch liever in de winkelstraten te vinden. De verkopers kunnen mij helpen en zo hou ik ze aan het werk.
Spreken is zilver, zwijgen is goud
Schrijven is als het eten van een zure appel.
Je komt er wel doorheen maar het kost je erg veel moeite. Schrijf ik een interessant verhaal, kloppen mijn zinnen, is de indeling goed? Als je hier niet zo goed in bent is het een vervelende en lastige activiteit.
Lezen is als het liggen dopperen in een bootje…
Lezen is lekker ontspannend. Het sluit je even af van de wereld en je gedachtes. Het geeft je rust en ontspanning. Niets is prettiger dan het lezen van een goed boek!
Luisteren is leren
Luisteren naar wijze woorden en andere meningen van mensen is leerzaam. het brengt je aan het denken over je eigen meningen en gedachtes. Luisteren kan ook wel een vermoeiende activiteit zijn, denk maar aan saaie lezingen, hoorcolleges en ga zo maar door. Deze zijn toch echter wel leerzaam.
Spreken is als het luisteren naar een waterval./modder
Spreken dat doen we graag. We hebben niets voor niets een tong gekregen om te spreken. We roddelen, kletsen, praten over alles. Maar toch kunnen we problemen veroorzaken, kwetsen en pijn doen met spreken.
stelling: vrijheid van meningsuiting online kan niet altijd geaccepteerd worden als offline.
Op veel websites worden meningen gegeven die eigenlijk niet door de beugel kunnen. Er zijn veel discriminerende uitingen en kleinerende opmerkingen. Daarbij te denken aan bijvoorbeeld Theo van gogh’s website, waar hij als varken en viespeuk wordt uitgemaakt. Ook veel moslimsites bevatten discrimineerde teksten.
Vaak wordt er gebruik gemaakt van de meest schrikbarende scheldwoorden. Het voordeel van online een mening geven, is dat het anoniem kan gebeuren. Offline voor jou mening uitkomen, is een heel ander verhaal. Het is heel makkelijk door anoniem bepaalde bevolkingsgroepen te beledigen. Sterker nog er wordt zelfs aangezet tot haat. Alles schijnt online gezegd en geschreven te mogen worden. Mensen worden niet meer in hun waarde gelaten.
Wanneer komen we eens in opstand tegen deze ongegeneerde meningsuitingen? Wanneer gaan we inzien dat een zo extreme uiting van schijnbare gevoelens niet zo maar kan?
recensie “boeiuh!”
Jeugd van tegenwoordig, whatever!
“Boeiuh!” van Rob Wijnbergen gaat over het stille protest van de jeugd. In zijn boek geeft hij een kritische kijk op de manier waarop de jeugd in de samenleving staat.
Rob Wijnbergen heeft zichzelf in het boek een personage gegeven. Hij, Ruben en Peter zijn vrienden. Peter, een snelle jongen die hard werkt en even succesvol is in zijn werk als bij de vrouwen. Ruben is een postmodernist. Hij is van alles op de hoogte. Rob werkt als redacteur bij een landelijk dagblad en schrijft essays. De drie vrienden houden wel van feesten, zuipen en blowen.
“Boeiuh!” draait om drie woorden met betrekking tot de jeugd en hoe de jongeren tegenover de maatschappij staan. In zijn boek staan drie woorden centraal: boeiuh, chilluh en pimpuh. Boeiuh staat voor onverschilligheid, desinteresse en apathie. Chilluh staat voor geestelijke en lichamelijke passiviteit, maar ook voor ruimdenkendheid, gematigdheid en scepsis. Pimpuh betekent het opwaarderen van de eigen identiteit en de ontmoeting tussen materialisme, hedonisme en individualisme.
Op basis van deze drie begrippen legt Wijnbergen uit dat maatschappelijke een wereldwijde ontwikkelingen mede veroorzakers zijn van de apathie en het hedonisme onder de jeugd.
Volgens Rob Wijnbergen: “zappen, chatten en blowen jongeren zich suf. Ze lezen geen kranten meer, studeren te weinig en kijken nauwelijks nog naar het journaal. Ze eten ongezonder, sporten steeds minder en kruipen liever achter de playstation dan dat ze op een ouderwets trapveldje staan. Het interieur van de kerk kennen ze alleen nog van plaatjes en het woord ‘god’ gebruiken ze slechts in scheldwoorden. Ze hangen op pleintjes, waar ouderen niet eens meer durven te komen. Ze feesten er op los, vergrijpen zich iedere avond aan een breezer of twintig en staan bij het derde XTC-pilletje zo strak als een deur.”
Op deze manier start Wijnbergen zijn boek “Boeiuh!”. In dit stuk kreeg ik al de neiging om niet alles serieus te nemen hoe hij over de jeugd schrijft. Hij schetst wel een erg stereotype beeld van de jeugd. Rob gaat er te gemakkelijk van uit dat de jeugd alleen bestaat uit blowende en ongeïnteresseerde jongeren die slechts zappen en XTC slikken. Jongeren zijn toch echt allemaal verschillend en zijn niet in hetzelfde hokje te plaatsen.
Het boek is dus Rob’s mening over de jeugd. Niet hoe volgens mij de jeugd werkelijk in elkaar zit.
logos ethos en phatos
logos
geeft online winkelen wel echt dezelfde voldoening als ofline winkelen?
ethos
online winkels geven alleen een afbeelding van het product. Deze zijn niet handtastbaar en zo kan je zelf niets zeggen over de kwaliteit en stof/materiaal
phatos
met online winkelen moet je een paar dagen wachten op je gekochte artikel. Wat als bijvoorbeeld de kleding niet goed zit of het product voldoet niet aan je verwachtingen? Dan moet je hem weer terug sturen. Toch ingewikkeld en irritant?
Werkplan betoog
Standpunt: paal en perk stellen aan billboards.
Centraal onderwerp
De grote billboards langs de wegen.
Aspect met media: reclame/ billboards. Deze hebben wisseling van thema (reclame) en verlichting.
Persoonlijk/boeiuh: Wanneer ik met de auto of metro reis, zie ik op steeds meer plaatsen langs de wegen billboards verschijnen. Deze billboards waren eerst nooit te zien en nu komen ze als paddenstoelen uit de grond schieten.
Waarom: Ik stoor me eraan. Ik word iedere keer geconfronteerd met irritante reclames.
(Dat de miljonairfair eraan komt weet ik nu ook wel van de radio, tv en krant)
Standpunt + argumenten:
Standpunten: tegen
Argument tegen:
-verkeersveiligheid wordt negatief beïnvloed. De billboards staan veelal bij kruisingen.
– Er komt ongevraagd veel reclame op me af.
– Niet milieu vriendelijk. De billboards worden dag en nacht verlicht.
Argumenten voor:
– opbrengsten voor de gemeente.
– opbrengsten voor fabrikant van artikel, extra promotie voor fabrikant.
– kan relevante informatie geven voor consument; beurzen en tentoonstellingen.
Betrokkenheid
Word al overvoerd met reclame via de tv, tijdschriften, kranten, radio etc.
In Amstelveen zijn op veel plekken bomen gekapt, waar billboards voor in de plaats komen.
Argumenten voor en tegen.
Voordeel:
-triggerd mensen om erover na te denken om niet alleen commerciële overwegingen ook andere overwegingen in standpunt nemen.
– Aspect welzijn moet betrokken worden bij plaatsen van billboards.
– Bevolking zou bezwaar moeten kunnen maken tegen plaatsing van deze billboards. Bijvoorbeeld mensen die er vanuit hun huis tegen aan kijken is niet fijn.
Tegen mijn standpunt
– in stedelijke omgeving moeilijk tegen te houden
– levert meer geld op voor de gemeente die bijvoorbeeld besteed zou kunnen worden aan groenprojecten.
kunnen zo de lasten van de burger lager worden
ANDY WARHOL
Ik heb een hekel aan afspraken maken via sms, hekel aan telkens terug moeten sms’en, hekel aan hoge telefoonrekeningen, hekel aan wachten op een antwoord, terwijl het allemaal snel en makkelijk geregeld kan worden via een belletje. Maar toch blijf ik graag sms’en.
LEESGESCHIEDENIS
Wat mijn eerste leesboekje was kan ik me niet meer herinneren. Ik kan mij nog wel de serie boeken over “de boze heks” herinneren dat ik heel leuk vond op mijn basisschool, De Westwijzer. Ik ken het boek door meester Peter. De boeken over “de boze heks” is geschreven door Anna kraan. De verhalen gingen over een boze heks die in het bos woont en alle dieren omtoverde die ze tegen kwam. Ik vond de verhalen over de boze heks heel leuk en spannend om te lezen.
Eigen weblog betoog ron wijnbergen
Thuis, zit ik vaak voor me tv. Zappend langs de zenders met reclame. waneer, ik me radio aanzet komt er weer een wind van reclame op me af. We kunnen er niet meer om heen. Bovendien neemt de hoeveelheid reclame borden en billboards alleen maar toe.
Wanneer ik met de auto of metro reis, zie ik op steeds meer plaatsen langs de wegen billboards verschijnen. Deze billboards waren eerst nooit te zien en nu komen ze als paddenstoelen uit de grond schieten.
Het vermijden van irritante reclames is niet meer mogelijk. Overal waar ik ben moet ik weer geconfronteerd worden met de miljonairfair.
Andy warhol
Ik heb een hekel aan afspraken maken via sms, hekel aan telkens terug moeten sms’en, hekel aan hoge telefoonrekeningen, hekel aan wachten op een antwoord,
terwijl het allemaal snel en makkelijk geregeld kan worden via een belletje. Maar toch blijf ik graag sms’en
Sms taal
P vl wbsts wrdn mnngen ggvn die eignlk niet dr d bgl knnen. R zn vl dscrmnrnd uitngn & kleinrnde opmrkngen. Drbij te dnkn aan bv theo ggh’s wbst, wr hy als vrken & vspk wrdt uitgmkt. Ook vl mslms bvttn dscrmnrnd textn.
Vk wrdt r gbruik gmkt vn de mst schrkbrnd schldwrdn.
Rijm.
Op veel websites worden meningen gegeven die eigenlijk niet door de beugel kunnen
Er zijn veel discriminerende uitingen en kleineerde opmerkingen, die de websites vullen.
Daarbij te denken aan bijvoorbeeld theo van gogh’s website
Waar theo aan woorden als varken en viespeuk leid.
Ook veel moslimsites bevatten discriminerende teksten.
Vaak worden er gebruik gemaakt van de meest schrikbarende schelwoorden door de geksten.
Het voordeel van online een mening geven,
Is dat men het anoniem kan beleven.
Offline voor jou mening uitkomen
Komt alleen voor in onze dromen
Het is heel makkelijk door anoniem bepaalde bevolkingsgroepen te beledigen.
Er wordt meer aangezet tot haat dan mensen verdedigen.
Alles schijnt online gezegd en geschreven te mogen worden
De waarde van de mens verdwijnt naar tekstueel moorden.
Wanneer komen we eens in opstand tegen deze ongegeneerde meningsuitingen?
Waneer gaan we zien dat we moeten stoppen met deze uitbuitingen?
Straattaal
Mening geven op internet is easy om te geven man! Discrimineren doe je zo, serieus! Kijk naar de web van die gozer Theo. Daar wordt die gast als zwijn en ranzig uitgemaakt. En die moslimsites. Moet je zien wat voor shit daarop wordt geplaatst. Discriminatie staat op nummer 1 bij die gasten jongen. Serieus! Toch, niet normaáál? Haat van hier tot Tokio is online te lezen, jongen! Op straat kom ik die gasten niet tegen. Dan durven ze vast hun bek niet open te trekken, zielig jongen. Wanneer, gaan wij eens die gelul kappen jongens? Durf je mening hardop te zeggen, zonder anoniem te zijn. Respect!
Betoog
Ik zie door de enorme billboards het bos niet meer.
We kunnen niet meer om alle vormen van reclame uitingen heen. We zien ze op tv, horen ze op de radio of ze vallen zomaar door je brievenbus. Ook buiten de deur ontsnap je er niet aan, want daar zijn de buitenreclames, zoals bijvoorbeeld de billboards. Deze reclame-uitingen worden in openbare ruimtes geplaatst. De in Nederland meest voorkomende formaten billboards zijn 180 centimeter hoog en 120 centimeter breed. Deze worden in voetgangersgebieden en in abri’s geplaatst. Bij dit formaat blijft het echter helaas niet. De 240 centimeter hoog en 330 centimeter breed billboards rukken op in het straatbeeld. Deze worden vooral langs doorgaande wegen geplaatst. Er komen er steeds meer. Zowel binnen als buiten de stad. Vlak bij mijn huis, in Amstelveen, staan er een aantal van die enorme billboards met wisselende boodschappen. Hierbij bestaat het paneel uit een aantal driezijdige balken, waarbij afwisselend drie verschillende reclame-uitingen vertoond kunnen worden. Wanneer wordt er eens kritisch gekeken naar het plaatsen van deze grote stalen bomen? Het land zomaar vol plaatsen met deze enorme dingen moet stop worden gezet. Paal en perk stellen aan billboards!
Eerst waren er, in mijn Amstelveen, nog alleen reclames in bushaltes en tramhaltes. Naast natuurlijk de ook al bestaande “lantaarnpaal” reclame borden die verwijzen naar een bedrijf dat in de buurtgevestigd is.
Sinds kort echter zijn er langs diverse doorgaande wegen in Amstelveen enorme billboards geplaatst. Op weg van huis naar het winkelcentrum kom ik er zo al drie tegen. De gemeente besluit zelf wanneer en waar geplaatst wordt. De bevolking heeft hierbij geen inspraak.
De reclame boodschappen zijn vaak zeer opvallend. Het is een vorm van landschapsvervuiling. Het uitzicht op landschap of omgeving wordt belemmerd. Daarnaast, is deze vorm van reclame ook enorm milieuvervuilend. De grote billboards worden dag en nacht verlicht.
De verkeersveiligheid wordt er ook niet beter op. De billboards leiden de weggebruikers af. Kijk bijvoorbeeld eens naar de “blote billen” reclame van Sloggi ondergoed langs de wegen. Er rijdt geen weggebruiker langs zonder daar een blik op te werpen van minder dan een seconde. Wordt dit nou een verbetering van de verkeersveiligheid genoemd? Als de overheid verbetering wil, moeten ze vooral geen billboards langs de drukke wegen plaatsen. Dit zal vooral leiden tot meer inkomsten voor de verzekeringsmaatschappijen.
Daartegenover staat, dat het wel een extra promotie voor het product zelf geeft. Daarvan profiteert natuurlijk de fabrikant. Maar de fabrikant kan heus wel op tal van andere manieren hun doelgroep bereiken. Wat is mis met de bushalte reclames? Deze bereiken dezelfde doelgroep. Bovendien, is er ook nog de tv-reclame, folder reclame, radio, sms en noem maar op.
Ook de gemeente profiteert financieel van deze billboards. Dat is onder andere natuurlijk de plaatsing van de billboard, maar vaak ontvangt de gemeente minstens een kwart van de reclame opbrengsten (bron:ravagedigitaal.org). het blijft onduidelijk wat de gemeente doet met deze extra inkomsten. Voor het plaatsen van deze billboards zijn er bomen omgekapt. Stopt de gemeente dit geld in groenprojecten? Dat zal dan wel erg tegenstrijdig zijn. Het zou zeker belangrijk zijn de aspecten van welzijn en milieu hierbij te betrekken.
De bevolking van de gemeente zit niet op deze extra reclamemogelijkheid te wachten. Mensen met een billboard voor hun deur hebben last van extra lichtvervuiling. Waar eens bomen stonden, staat nu een elektronische billboard.
Is er vooraf door de gemeente bij de bevolking geïnformeerd? Nee, zij zien zich voor een voldongen feit geplaatst. Een democratische beslissing zou op prijs gesteld worden. Op zijn minst zou de bevolking op de hoogte gesteld mogen worden voordat zo’n billboard wordt neergezet. Tevens is informatie aan de burger over de besteding van de opbrengsten op zijn plaats.
Ikzelf als IAM’er, vind dat in kleinere gemeentes de bushalte reclames genoeg zijn. In de stad is het een ander verhaal. Daar zouden op veilige plekken wel billboards kunnen komen. Ook in winkelcentra zijn de billboards welkom. Het argument “landschapsvervuiling” speelt daar ook minder een rol. Een billboard kan zelfs de boel (betonnen muur) opvrolijken.
Servee04's Weblog 
